هنر نينجوتسو ، مجموعه اي از دانش ها و رموزي است كه اساس برخورد نينجاها بازندگي ادراك ( مسائل ) و پيشگيري ازخطر را تشكيل مي دهد.

نينجوتسو ، علاوه بر يك سيستم وارد آوردن ضربات فيزيكي به منظور انجام عمليات اطلاعاتی و رزمي چیریکی ، يك روش كلي زندگي است كه در آن كليه جنبه هاي وجودي دنياي اطراف ما، تمام سطوح ومراتب آگاهي و چشم انداز كلي ادراك فرد ، باهم تركيب گرديده اند تا حيات شخص را با توجه و براساس گردش كلي جهاني كه ما در آن زندگي ميكنيم و هماهنگ با آن ، معني ببخشد .

يك نينجا ، مسئله وموضوع كنار آمدن باعالم و جود را به 3 شيوه و طريق ، تجسم عيني مي بخشد .

مي Mi – و Wo شي نوبو (Mimo Shinobu)Shinobu

وجودي را مي پروراند و آماده مي‌كندكه براي بردباري فيزيكي ، موزون بوده ، آموزش ديده و حفظ گردد.

ذهن بيدار و فكر هوشيار كوكورو وشي نوبو (Kpkorowoshinobo)
براي دستيابي به مرحله ثبات ذهني ( و فكري ) هماهنگ و معتدل گرديده ، وسيعت نظر مي يابد وجهت داده مي‌شود.

با شي كي وشي نوبو (Shiki wo Sjnobu)
درك و بصيرت ، هم زمان ، به صورت دروني و بيروني ، به منظور كسب شهامت اخلاقي و ثبات روحي و رسيدن به آگاهي دانش جامع كه برآمده از خرد مي‌باشد ، تمركز مي يابد.

برعكس هنرهاي رزمي معمول ، كه در مدت زمان نسبتاً كوتاهي مي توان ، چه از نظر فيزيكي وچه به لحاظ ذهني و فكري ، آنها فراگرفت ، مهارت جامع نين جوتسو كه با كل حيات آدمي سروكار دارد ، را تنها از طريق آموزش هاي مداوم و جدّي ، مشاهدات عيني و ذهني فردي و پرورش و رشد شخصيتي كه درسراسر زندگي جريان دارد و او را به مرحله اي بسيار فراتر از يادگيري حرف مكانيسم هاي رزمي و كسب مهارت پيش خواهد برد . تاكتيك ها وتكنيك هاي نين جوتسو كه درحد بسيار زيادي از آموزه هاي پر رمز و راز وصوفيانه هندي ، تبتي و چيني و ديگر فلسفه هاي تجربي و مشي طبيعت و جهان تأثير پذيرفته است ، غالباً نمادها و الگوهاي طبيعت را شبيه سازي نموده و الهام پذيري و انگيزه جويي از آنها را مهيا مي سازد .

درعالم وجود 2 مجموعه كاملاً متفاوت از نمادها وجود دارند كه مي توان آنها را با دست راست و چپ مقايسه كرد .

اين نمادهادر تناسب و هماهنگي كامل با يكديگر براي تعبير چگونگي انجام و تعامل امور بايكديگر (قلمرو حقيقت غائي يا نهايي ) مورد استفاده قرار مي گيرند.

اگر چه اين دو قلمرو متفاوت ، درمحدوده مكاني و زماني يكساني موجوديت پيدا ميكنند ، امابه لحاظ محدوديت بينش و ميدان ديد ناظر (منظور انسان –2)ممكن است كاملاً متفاوت و دوگانه بنظر برسند. درعالم واقع اين دو قلمرو ، 2 نظريه مختلف از پروسه اي يكسان و منطبق بر يكديگر مي‌باشند.

از محدوده قلمرو « حقيقت غايي يا نهايي» گودايي (godai) يا 5 ركن اساسي كه موجوديت را آشكار مي سازند، پديد مي آيد . تعامل اين 5 ركن جهان هستي را تجسم مي سازند، پديد مي آيد . تعامل اين 5 ركن هستي را تجسم عيني مي بخشند اين 5 ركن عبارتنداز : كو – Ku (خلاء ) ، فوFu (باد) ، كا – Ka (آتش ) ، سويي ـ Sui ‍( آب ) و چي ـ Chi (زمين )

اين ها نمادهايي هستند از اينكه چگونه موجوديت هاي فيزيكي خود رابه صورت پتانسيل هاي اتمي ، گاز ها، انرژي ، اين مجموعه چگونگي عينيت يافتن موجودات را تشريح مي كند.

از قلمرو « حقيقت مادي» گوگيو« goguo » يا 5 عامل ابتدايي كه چگونگي تعامل موجودات با يكديگر و جريان امور آنها ر اتشريح مي كند. پديد مي آيند.

اين 5عالم عبارتند از : چي Chi(زمين ) ، سويي ـ Sui (اب ) ، كاـ Ka در تعامل دائمي بايكديگر ، همديگر را ايجاد وسپس نابود مي سازند درست همانگونه كه آب درخت را تغذيه مي‌كند ، سپس درخت باتبر فلزي بريده مي شود وتوسط آتش مصرف مي گردد تا خاك و زمين را توليد كند. نيجاها درطول تاريخ ، از دانش چگونگي قرار گرفتن عوامل طبيعت در كنار يكديگر و مكمل هم بودن آنها، براي توسعه آنچه با عنوان گوتون پو(go ton po) روشهاي اختصاد فرار با استفاده از 5 عامل ، شناخته شده ، استفاده كرده اند.

به دليل وجود تائوليست (Taoist) ميراثي كه نينجا ها از اساتيد چيني درطول هزاران سال قبل به ارث برده اند، آشنايي عملي با طبيعت و قوانين طبيعي به تئوري كاربردي ، روش هاي زبردستانه قرار نينجوتسو ، بدل گرديد .

دو (ياچي ) تون جوتسو (Do(orchi)Tonjutsu) يا روش هاي ( استفاده از )زمين ، شامل استفاده از صخره ها، خاك و ناهمواري هاي زمين ، به منظور كمك به فرار نينجا ،مي باشد و (سوئي تون جوتسو) (Sui tonjutsu) يا روش هاي آب شامل استفاده از ابزار و وسايل سوئي كي (Sui pKi) براي حركت در سطح آبگيرها ، رودخانه ها، باتلاق ها و نيزارها ونيز ابزار منحصر به فردي براي ماندن در زير آب ، مي باشد